14 Haziran 2012 Perşembe

Tefal Dondurmacım ile Ev Yapımı Karamelli Dondurma


Malzemeler
  • 500gr süt
  • 4 adet yumurta sarısı
  • 4 yemek kaşığı karamel
  • 200gr krema
  • 125gr toz şeker

Haydi yapalım;
  • Krema ve süt bir kapta kaynatılır. Yumurta sarıları ve şeker mikserin yüksek devrinde krema kıvamı gibi beyazlaşıncaya kadar çırpılır. Süt ve krema karışımının ocaktan alınan sıcaklığı azalınca; yumurtalı karışım azar azar sürekli çırpılarak sütlü karışıma ilave edilir. Tüm malzeme kısık ateşte yine sürekli çırpılmak üzere karıştırılır, kaynamadan, hafif kıvamlanınca ocaktan alınır, içerisine karamel ilave edilir karıştırılır soğutulur. Soğuyan dondurma karışımı 1 gün buzdolabında dinlendirilir.
  • Dondurma makinamızın haznesinide buzluğa alalım, dondurmayı asıl hazırlayan bu kısmı zaten. Haznenin 1 gün (24 saat) buzlukta beklemesi gerekiyor.
  • Buzluktan çıkardığımız soğutma haznesinin diğer parçalarını takıp çalıştırmaya başlıyoruz. Karışım dondurma makinesi çalışırken hazneye dökülecek buna dikkat edin. Dondurma kıvam alıncaya kadar 15-20 dakika karışıyor makinede. En sonunda haznedeki karışımı kendi spatulası ile buzlukta saklayabileceğiniz kapaklı bir kaba alıyor ve buzluğa atıyoruz. -18 derecedeki buzlukta saklıyoruz.  


    Evde dondurmayı sanırım 15 yıl önce hazırlamaya çalışmıştım, bolca yumurta kokan pişmeyen bir karışımdı, soğuk birşeydi dondurmadan ziyede :))
    Artık makinem sayesinde ne yediğimi bileceğim ve hijyen yönünden aklımda soru işaretleri olmayacak. Ayrıca Enfess oluyor, şiddetle tavsiye ederim tüm okuyucularımıza, hatta yakın zamanda alacak yakınlarım grubu oluştu bile :)) dondurma haricinde makinede  sorbe ve donmuş meyveli yoğurtlarda hazırlayabilirsiniz. Bol meyveli ve dondurmalı günler olsun...


10 Haziran 2012 Pazar

Şanslı Çocuklardık !

                           
   Sabah uyandığımızda önce kümesten söylenen sayıda yumurtayı alıp bahçeden domates, biber toplayıp kahvaltıya döndüğümüz büyük bir bahçede, kiraz ağaçlarının tepesinde, elektiriğin henüz gelmediği, akşamları gaz lambasının gölgesinde gülüşüp oynadığımız bir evde geçti çocukluğumuzun büyük bir kısmı.
    Komposto yapmayı o yaşlarda öğrendik, hayvanlarla dost olmayı, geçen arabaları sayarak oyunlar oynamayı...Oynamaya, bakmaya kıyamadığımız dürübünü misafir çocuklar kırdığında öfkelenmeyi de!
   Geniş divanlarda uyumayı, soba başında sohbetleri, patates sökmeyi, kavun karpuzun yatarak büyüyüşünü, rengarenk gülleri, keçi memesi üzümleri, vişne toplamayı...
                             
   Annemizin araba kullanmasını, babamızın ağaç budayıp sulamasını, dedemizin rengarenk çiçeklere gözü gibi bakmasını, anneannemizin gözleme pişirmesini sevinçle izlediğimiz günlerdi. Şanslı çocuklardık!
    Musluktan su içer, yalınayak dolaşırdık. Süt almaya köye gitmeye, eve dönen dededen bize alının sakız , çikolatayı beklemeye bayılırdık. Annem maydanoz, nane biçer, hep birlikte kiraz, elma ,ayva,  erik, fındık, badem, kayısı toplardık. Cevizin çıkmaz yeşili ile o zamanlar tanıştık. Dedim ya şanslı çocuklardık. O cevizin yeşili, vişnenin lekesi çıkmadı üzerimizden, çıkmayacak!