6 Mayıs'ta kışın bitip yazın geldiğini müjdeleyen bayram Hıdırellez:)Hıdırellez için akşm yakılacak ateşin heyecanı öyle bir sarardı ki bizi, tüm gün boyunca çalı çırpı yakılacak ne varsa toplar gizli yerimizde saklardık ;ne de olsa en büyük ateş kimin olacak derdi sarardı bizleri:) kimi ufak kimi büyük ateşler yakılır sonunda araba lastiklrinin de yakıldığı en büyük ateşin başında buluşurduk..dileklerin de asılacağı en uygun gül ağacını bulmak da dertti..öyle ya ya arkadaşalrından birileri sinsice dileğini açar da dalga konusu olursan:) Keyifli günlerdi..İstanbul’a geldikten sonra sokak aralarında mahallelerde ateş yakan , dilek yazıp gül dalı peşinde koşan çocukları aradı gözlerim.Ama sembolik de olsa küçük bir peynir tenekesine ateş yakıp bakkalımızın önünde ateşin üzerinden hala atladığımı da itiraf etmeliyim:)
sembolikte olsa atlayak bi ateş yakıyor olmak çok güzel. tüm dileklerin kabul olması dilegiyle.
YanıtlaSilÇocukluğuma döndürdü yazın beni. Biz de sitenin arka bahçesinde ateşi korladıkça korlardık. Ama sonra üzerinden atlayamaz söndürmeye başlardık. Ben biraz tırsak bir çocuktum galiba ateş iyice sönmeden cesaret edemezdim atlamaya. Gül dalına birşeyler asma işi sıkıcı geldiği için o yönde pek bir çalışma yapmadım. Varsa yoksa ateş, teneke kutulardan müzik icrası gibi faliyetlere yöneldim. Anacım her hıdrelezde benim için birşeyler çiziyor nasıl olsa!
YanıtlaSilSaygılar!
Daha o yıllardan belliydi yani müzik eğilimin..ama itfaiyeci olmadığına pek şaşırdım doğrusu:)
YanıtlaSilşimdiki çocukların ortak tek noktalarının gittikleri dershaneler ya da bilgisayar oyunları olduğu düşünülürse, anılarımıza ortaklar bulmak çok güzel..