Bitmesini istemediğimiz, uyusam acaba kaldığı yerden devam edermi acaba diye düşündüğümüz güzel rüyalarımız var hepimizin, bunun yanısıra yeniden görebilme ümidi bir yana bir daha görmemek için uyumadığımız geceler..
Ahh o geceler..Kabuslar, korkular, kaybetme korkusu..
Bu yıl kaybetme yokluk hiç'lik duygularını en derinden yaşadığım bir yıl oldu, zordu.....
Çok cümle kurmak bile gelmiyor şuan içimden... Susmak istiyorum.
Ahmed Arif ne güzel anlatır suskunları şiiriyle...
hatta Fikret Kızılok da bir kısmını bestelemiştir bu şiirin...
rüya, bütün çektigimiz...
rüya kahrım, rüya zindan...
nasıl da yılları buldu,
bir misra boyu maceram...
bilmezler nasıl aradık birbirimizi,
bilmezler nasıl sevdik,
iki yitik hasret,
iki parça can...
çatladı yüreği çakmaktaşının,
ağlıyor gök kuşaklarının serinliğinde
çağlardır boğulmuş bir su...
ağlıyor yeşil...
Gün 5. Bir rüyanızı veya kabusunuzu hikaye şeklinde yazın. #blogfırtınası
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder