Pilli, kumandalı, alengirli oyuncakların olmadığı, olsa da her çocuğun sahip olamadığı sahip olanların da kıyıp da oynayamadığı oyuncakların yanısıra metal, kurmalı oyuncaklar vardı bir zamanlar. Bizim evdeki favorimiz dondurmacı adam olsa da o , tek parça kalabilmeyi başaramadığından bu öredeği fotoğraflayabildim. Dondurmacıdansa geriye sadece kafası kalmış; evdeki metal kutulardan birinde ısrarla saklanan... Kurmalı oyuncaklar...
Kurulduktan sonra oyuncağın hareketi sırasında çıkan o ses , hala tanıdık geliyor mu? Elin oynadıktan sonra bir acayip koksa da, oynadığımız naylon bebeklerden daha eğlenceliydi kurmalılar. Sonra naylon bebekler ete, et bebekler yürüyene , yürüyenler şarkı söyleyene, şarkı söyleyenler içip işeyene...Derken kurmalılar bir kenara...
Bizler gemileri çoktan yaktık maalesef...
YanıtlaSilAh o sevinçler yine yeniden yaşansa...Kapıdan duyulan anahtarın sesiyle babamızın eve geldiğini anlayıp, uykuda numarası yapsak.Başka bir gün babam eve gelse saklansa biz onu odalarda koşturarak arasak...Annanem geldiğinde bizde yatıya kalması için kapının kolunu saklasak. Uzaktan kumandalı arabanın bulunduğu gizli dolabı sen açsan, sonra korksan sonra bağırsan...Bla bla amcanın oyuncakları bozulsa, hani şu çok ses çıkaranlar.
Buzdolabını açıp peynir, zeytin ve erik kaçırsak; uyuyor numarası yapsak...Ne dersin?
Dondurmalı adamdan benimde vardı canım..Şimdi görünce,neler canlandı birden gözümde çocukluğuma dair..Gönlüne sağlık,çok sevgiler..
YanıtlaSilFotoğraf ta çok başarılı olmuş bu arada. Alıp elime oynayasım geldi. Sunay Akın' ın oyuncak müzesi vardı, oraya bağışla bence sen onu, yani kopabileceksen tabi. Kim bilir ne hatıralar vardır üzerinde.
YanıtlaSil